Kailangan nating magtanda: Isang pahayag

Napapaisip ako nang madalas tungkol sa mga balimbing na (bumalik sa) pangangampanya para sa mga mismong kinatawan na kanilang siniraan mula noong 2015 hanggang 2021: PNoy, Mar, Leni and Kiko. Dahil sa ginampanan nila upang magkaganito ang pamamahala ng ating bansa, hindi ko sila maituturing na kakampink. 

Walang pinag-iba ang pulpolitikong tulad nina FVRamos, Dick Gordon, Bayani Fernando, Grace Poe, Chiz Escudero, at ang mga tagapaghatid ng balita gaya nina Ted Failon, Arnold Claudio, atbp kina Enrile, Macapagal-Arroyo at Marcos. Lalong hindi ko rin maatim ang lahat ng kasapi ng Makabayan bloc, ang mga National Democrats na siyang unang kumampi kay Duterte at hanggang ngayon ay hindi pa rin natutong humingi ng tawad at magtrabaho upang itama ang kanilang pagkakamali na siyang nagdulot ng kaguluhang ito. 

Pinaglaruan nilang lahat ang buhay at niyurakan nila ang pagkatao hindi lang ng napakaraming ipinakulong at ipinapatay dahil sa huwad na "War on Drugs" ng administrasyong Rodrigo Duterte, kundi maging ang kanilang mga kamag-anak/angkan. Magalit po na ang magalit, pero ang aking mga binibitiwang salita ay buhat ng pinagdaanan nang aming pamilya nitong 6 na taon.

Ayaw kong ibahagi ang mapait na pagkulong ng aking kapatid; lingid lang po sa inyong kaalaman pero wala akong nakukuhang kasayahan o clout/prestihiyo kada pagkukumahog kong isulat o isalarawan ang kanyang nakakapanlumong pinagdaanan. Ngayon lang po ako nagsasalita, na may halong kaba at luha, dahil gusto kong matuto ang sambayanan mula sa aming karanasan. Nang-ibang bansa nga po ako upang makapagsimula muli, dahil sino nga ba ang gusto makipagtrabaho sa isang marketing communications professional (kahit na hindi naman ako napakagaling sa trabahong ito) na sirang-sira ang mabuting pangalan dahil sa paninirang ginawa ng pamahalaang ito? Hanggang sa kasalukuyan at hindi na ako makapagsulat at makapaglikha bilang libangan, dahil nabubuhay ako araw-araw nang hindi ko makakalimutan kung paano ako nabigong maipagtanggol ang aking kapatid gamit ang wika at ang mga salitang dati-rati ko nang sandata. 

Kaya, habang lalaban ako nang buong puso para kina Leni Robredo, Kiko Pangilinan, Team Tropa at sa kapakanan ng sambayanang Pilipino maski hindi sila kakampink, hindi ako makikipagkasundo sa mga balimbing na binanggit ko at sa kanilang mga tagasunod. Naniniwala ako sa pagmamana ng sumpa at kamalasan, kaya hanggang sa ang mga taksil ay magpakita nang tunay na pananagutan tungo sa paghahamig at paghihilom, hindi ko sila kayang pakisamahan at hindi ko kayang panagutan ang pakikisama sa mga nanghihikayat na tanggapin ang pakikipagsanib-pwersa sa kanila. Kailangan na talaga nating magtanda at matuto sa ating mga pagkakamali. Kung patuloy kayo sa pagboto sa mga taksil at/o sa pagsasawalang-bahala sa mga naranasan namin nitong mala-impyernong administrasyon, salamat na lang po sa lahat. 

Pagsasalin sa Ingles sa ilalim nitong cut / English translation after the cut. 

Given the role they played in our current political situation, I cannot regard them as our allies. 

Traditional politicians FVRamos, Dick Gordon, Bayani Fernando, Grace Poe, Chiz Escudero, and even media personalities like Ted Failon, Arnold Claudio, and many others are no different from the likes of Juan Ponce Enrile, Gloria Macapagal-Arroyo and Ferdinand Marcos (and his entire clan). Furthermore, I cannot in good faith interact with the members and supporters of the Makabayan bloc, the National Democrats who were first to side with Duterte and who to date have yet to do the work of not only asking for forgiveness but also for working towards correcting their mistakes which have led us to our current political situation. 

These politicians and media personalities have made a selfish, dangerous game out of the lives and reputations of not only the many who were imprisoned and killed over this false "War on Drugs" led by the Rodrigo Duterte administration, but also the lives and reputations of their families and kin. Go ahead and get angry at me for this, but I am only speaking the truth of my family's experience these last 6 years. 

I hate sharing about my sister's incarceration; contrary to what most people think, I only talk about it now, with so many tears and so much apprehension, because I actually want people to learn from what happened to us. One of the reasons why I actually moved overseas was in the hopes I could start over, because it became impossible for me to work in the Philippines as a marketing communications professional (no matter how basic or unexceptional I was in the practice). And until now, even with years of counselling, I still find it difficult to write and create even for leisure, because I live with the daily reminder that I failed to protect my sister using words and language as my weapons. 

So I will continue to fight for Leni Robredo, Kiko Pangilinan, Team Tropa and all Filipinos whether or not they are kakampink, but accepting the abovementioned traitors as "the enemy of my enemy" is the end of my line. My personal experience has led me to research and believe in generational curses, so until these corrupt persons and any equally corrupt relations anyone are willing and have made concrete steps to do the work of healing and accountability, I cannot join any alliances made with them. We need to learn not to make the same mistakes over and over. If you continue to vote for these turncoats and/or invalidate our experience in this hellish administration, thank you for everything and farewell.